شـــــکر...
مریمم بد نیست.مرسی..!
تو خوبـــــی نیمااا؟

نه روزبسیاربدی داشتم..
سلام به مریم ونسیم برسون بهشون بگونیما همیشه ودرهمه حال بیادتونه..

آخی چرا آخه؟
بزرگیتو میرسونم...اونا هم بیاد تو هستن ..
مریم میگه نیما قرار بود یه شعر دستم برسوونه...ولی..

بهش بگوحتما...
دارم یه ترانه میگم..
توباصدای نازت دکلمه اش کنی...
بذاربمش تونمیدونم...

خیلی خوبه..
اگه عمری بود حتما..

چسان
از
پایان زندگی
سخن میرانی
درحالیکه
هنوززندگانی
وبه زندگان مانی..
من
که
روحی سرگردانم
در
کالبدی بی جان
چنین ناامیدنی ام
که
تویی!
توراچه میشود..
که
اینسان
رخت امیدراازتن درآورده
وجامه
نومیدی برتن کرده
ودربرهوت تنهایی
پرسه میزنی
و
کنج عزلتی گزیده
و
به پایان می اندیشی..
مگرنمیدانی
که
پایان نیز
آغازی
دوباره است..
ومرگ
پایان کبوترنیست..
متن بداهه ای بودازخودم
تقدیم به پرنی عزیز

مرسی نیــــــــــــما جان..
عالی بود..

تقدیم..
به تویی که چون نسیم سحرگاهان
گونه هایم
را
نوازشگربودی..

ممنـــــــــونم..